geschiedenis

Uniek tentenkamp voor oud-leiding, leiding en sympathisanten in 2020 aan zijn zesde editie toe

Wervel ziet het levenslicht op café

De beste ideeën ontstaan op café, zo wordt wel eens gezegd. Bij Wervel was dat niet anders. Het idee om met vele oud-leiders, oud-leidsters en hun kinderen, en de huidige leiding op bivak te gaan, ontstond letterlijk tussen pot en pint. En zoals dat destijds in de goede Chiro-familie paste, rees het idee aan de toog van café… ’t Stekske in de Torenstraat. In 2020 is Wervel aan zijn zesde editie toe.

Het waren Koen Lefelon en Ivo Meulemans – twee jonge oud-leiders van Chiro Sint-Hubertus Arendonk – die zo rond 1995 zaten te mijmeren aan de toog van het inmiddels ter ziele gegane café in de Torenstraat over hun Chiroverleden.

Het jaarlijks bivak was toch het absolute hoogtepunt. Zou dat nooit meer mogelijk zijn? De twee jonge snaken dachten van wel. “Zo grellig moeilijk moet dat toch niet zijn”, zei de één tegen de ander. “We hebben nu al zo veel oud-leiders en oud-leidsters. Kunnen we niet een groot bivak voor hen organiseren? En ja, de kinderen mogen ook mee.”

De kogel was door de kerk. Het idee was gelanceerd. Koen en Ivo trokken al gauw hun toenmalige VeeBee Erwin Cools en hun Pikzwet-makkers Dirk Lefelon en Rob Blockx mee in het bad. Achteraf bekeken was dat wel iets van het goede te veel: vier leden van één P-team in de Wervel-organisatie.

Dubbele betekenis

De naam ‘Wervel’ had een dubbele betekenis. Het kamp moest als een ware wervelwind door alle geledingen van de Arendonkse Chiro en oud-Chiro razen. Bovendien moest elk blokje van de Arendonkse Chirowervel mee kunnen, van lid over sympathisant en P-teams tot ouders. In de geschiedenis van Wervel gingen trouwens ooit twee groepen van ouders mee, Powers en Poepsjiek.

Wervel zou telkens plaatsvinden tijdens de laatste week van augustus, van woensdag tot zondag. Die datum was strategisch gekozen. In die periode zouden de kampbazen hun domein toch niet meer kunnen verhuren. Dan kwam natuurlijk 1 september in zicht. Daarom werd beslist geen Wervel te houden als op maandag de school zou starten. We wilden evenmin in concurrentie treden met ‘Krinkel’, het 4-jaarlijkse bivak van Chirojeugd Vlaanderen. Zo bespaarden we de Arendonkse leiding, Aspi’s en Aspiranten een hartverscheurende keuze.  

Tijdens de eerste editie van Wervel, in 1996, trok de Arendonkse meute naar ’t Heuvelken in Engsbergen, een deelgemeente van Tessenderlo. We waren toen met 218 op Wervel. Op “De Camping” beleefden de deelnemers dolle avonturen met onder meer Kees en Mien Dobbelsteen. Een van de jongste Wervelaars werd toen tijdens de viering gedoopt.

Tof in Malakof

Drie jaar later, in 1999, was het weer prijs. Met nog meer volk trokken we naar ’t Drieghe in Opoeteren. “Tof in Malakof”, luidde het kampthema, een knipoog naar het huis van de beroemde Mitje Van Doorn op de Vrijheid. Tijdens die Wervel was Malakof evenwel een café. “Diejen boeffer zenne kik beu zè”, groeide er uit tot een oneliner. Facteur Tjen zorgde ’s ochtends tijdens de opening voor de nieuwtjes en roddels van Wervel. En Wervikske werd er ei zo na geboren.

Daarna was het wachten tot 2005. Met 308 bivakkeerden we bij ‘Sus en Klus’ op het domein Puytvoet in Sint-Niklaas. “Dolle pret in ’t AZ”, was het kampthema. Vanaf toen had Wervel – eerder toevallig – om de vijf jaar plaats.

In 2010 was het Jeugd- en Vakantiecentrum (JVC) in Hechtel-Eksel aan de beurt. Niet minder dan 427 deelnemers telde Wervel toen, een record. De eerste nacht werd er letterlijk een loopgraven oorlog uitgevochten tegen de zondvloed. Het water viel met bakken uit de lucht en stroomde door tientallen tenten. Maar dat kreeg Wervel niet klein.

Gelukkig waren er wasserettes in buurt. “Het regent hier wel nu en dan, maar nog niet zo erg als in Pakistan”, was een kreet op het randje. En oh ironie, op nagenoeg elke foto schijnt de zon. Het kampthema toen was “Diesel of petrol, ’t speelt gene rol”. ‘Tanken bij den Tom…’, zo klonk het kamplied.

Een speciale attractie was de zelfontworpen jacuzzi van Peekaa, waarin onderdelen van een hogedrukreiniger waren verwerkt. Het plezantste land was dan weer ‘Propsaland’. De jongste deelnemer was tien maanden. De oudste een kookvader met 68 lentes op de teller.

Zestig bloemkolen

Nu we toch in de keuken zijn aanbeland. Zestien kookouders slaagden erin om alle hongerige magen te stillen. Op één (1 dus) middag bijvoorbeeld werden na de soep 2.700 kroketten, 60 bloemkolen en 50 kilo gebraad achterover gedrukt.

Nog meer cijfers? 347 deelnemers gingen de volledige periode mee, van woensdag tot zondag. In het weekend kwamen er nog tachtig vrolijke vrienden bij. Slapen deden de 26 afdelingen in 70 tenten. Voor het vervoer van alle materiaal werden drie opleggers en een container ingeschakeld.

In de aanloop naar Wervel 2015 zocht de organisatie zich suf naar een groot kampdomein. De keuze viel uiteindelijk op Woutershof in Molenbeersel, een deelgemeente van Kinrooi, op één kilometer van de Nederlandse grens. Het bleek een schot in de roos. Het terrein was perfect voor de 367 deelnemers, onder wie zeventig weekendgangers. Vier revolutionaire beslissingen werden ‘rimpelloos’ ingevoerd. Voor het eerst was er géén elektriciteit in de slaaptenten. Daarover was vooraf flink wat commotie. Zouden sommigen dat wel overleven? Ja hoor, de Chiro kan alles aan.

Een tweede nieuwigheid waren grote schoenzakken van de Ikea die samen met stekkerdozen werden opgehangen in de tenten van de bar en de grote eettent. In die zakken konden de smartphones en ander IT-materiaal worden opgeladen. Ook dat verliep gelijk een fluitje van een cent. En in de bar kon er voor het eerst bonnetjes worden gekocht met bancontact.

Er was ook nog een vierde nieuwigheid: geen kampaandenken of hebbedingetje meer. Iedereen kreeg bij aanvang van het kamp een mooie Wervel-T-shirt in de Chiro-kleuren, donkerblauw, met rood en beige. Het ‘Wervelmoment’ was een absoluut hoogtepunt. Verschillende oudgedienden vertelden in kleine kringetjes over hun grote passie, de Chiro.

De jongste deelnemer werd op Wervel zelf exact één maand en hij sliep vijf nachten als een roos in de Pertang-tent. De oudste rot was 73 jaar.

En het thema loog er niet om: “Gen gezaaik in de Parkwaaik!”. Met een dikke knipoog werd zelfs collectief ‘al wie da nie springt, is boskakker’ in de opening gezongen. Het liedje van de Wervelband was adembenemend mooi: “Marcel en Hilda van de winkel, dieje sloef geeft heur gelaaik. Er is leven, er is leven in ons waaik…”

Echt Chirokamp

Toch even aanstippen: Wervel is absoluut geen festival. We houden zo veel mogelijk vast aan de structuur van een echt Chirokamp, een tentenkamp dus. Dat unieke Chirogevoel à la “Nothing’s gonna change my love for you” van Glenn Madeiros. Of dat tafelmomentje met “Cut, cut banana. Mush banana. Eat banana.”

De eerste Wervel, in 1996, vormden de Kerels en de Tiptiens nog een aparte afdeling. Dat was nadien – ook verzekeringstechnisch – niet meer mogelijk. De Aspiranten en Aspi’s vormen wel een eigen groep. Jongere Chiroleden kunnen mee met het P-team van hun ouders.

De samenstelling van de werkgroep wisselde de voorbije decennia meermaals. Onder meer Leen Keersmaekers, Gerda Segers, Krista Blockx, Kris Vervecken, Kobe Helsen en Irmin Leen deden hun intrede. Intussen werkt een flink vernieuwde werkgroep (Krista, Glenn Van Herck, Irmin, Brent Leyten, Hanne Cools, Thomas Grauwen, Kobe) aan een zesde editie van Wervel. Die heeft plaats van woensdag 26 augustus tot en met zondag 30 augustus 2020. Het aftellen kan beginnen… Kinrooi here we come (again)! 

(ima)